نقشه واحد در ایران و چین برای آشوب

بله؛ در ایران حجاب اجباری نمی‌خواستند و به سرنگونی نظام، جدایی‌طلبی، رفراندوم و... رسیدند و در چین هم از قرنطینه کرونایی خسته شده و آزادی می‌خواهند و به ناگهان کلا حزب کمونیست را هم نمی‌خواهند، رئیس جمهور هم باید برکنار شود، دمکراسی هم می‌خواهند و مهم‌تر از همه، دقت کنید که چه کسی دارد گزارش می‌دهد... «ایسنا» به نقل از شبکه امریکایی سی‌ان‌ان که در همین دو ماه گذشته چند گزارش دروغ ضدایرانی را منتشر کرد اما آنقدر دروغ و نخ نما بود که کسی باور نکرد.

این شبکه امریکایی که آبرویی ندارد، ما نگران رسانه های داخلی خودمان هستیم که دنباله روی اینها شدند. نگرانی از عادت کردن به دروغ گفتن و فرافکنی کردن. یادمان نرود ما نباید مثل سی ان ان باشیم پول میگیرد تا اخبار دروغ در مورد وضعیت ایران، حقوق بشر در ایران، فوت مهسا امینی و... را مانند برخی بازیگرها و سلبریتی های غربی پخش کند. 
 
غرب برای نابودی شرق از همه امکانات، از جمله بلاهت و حماقت برخی از خود این شرقی‌ها هم نهایت بهره‌برداری را خواهد کرد. در حالی که شرق ابزار اثرگذاری برای شورش در جامعه غربی ندارد، آن‌‌ها آن اندازه نفوذ کرده‌اند که همه چیز را مصادره به مطلوب کنند. باید دید که آزادی‌خواهی سی‌ان‌ان، رویترز، بی‌بی‌سی، گاردین، نیویورک تایمز و واشنگتن پست و کلا جریان یهودی و صهیونیستی که پشت این ماجرا است در چین راه به جایی می‌برد یا نه؟
 
نکته آن است که رسانه‌های غربی نفوذ چندانی در چین ندارند و جامعه چین همچنان سنتی است و حزب حاکم سیستم امنیتی بسیار قدرتمندی را تدارک دیده است. چینی‌ها به لحاظ آزادی‌های اجتماعی محدودیتی ندارند و در حوزه سیاسی نیز با توجه به جمعیت یک و نیم‌ میلیارد نفری این کشور، قطعا حتی حضور چند میلیون نفر در خیابان‌ها اثرگذار نخواهد بود. سیاست اصلی، مشغول کردن چین به داخل خود است تا فرصت نگاه به محیط پیرامونی و نقش‌آفرینی در عرصه جهانی را در روزگاری که غرب به شدت ضعیف و ناتوان شده نداشته باشد.

درست مانند کاری که با ایران شد، ولی به شدت شکست خوردند چرا که آنچه در ایران روی داد هیچ تغییری در نگرش مسئولان امر نگذاشت و آن‌ها با قدرت سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی خود را در پیش گرفتند. غربی‌ها در رسیدن به آرزوی خود در روسیه، ایران و چین و کمی هم پاکستان با عنصر عجله و کمبود زمان مواجه شدند. درگیری همزمان در هر چهار کشور به هیچ عنوان نمی‌تواند باعث موفقیت آن‌ها شود. این اعتراض‌آفرینی غربی‌ها باعث می‌شود چینی‌ها بیش از پیش به اصل مقابله بپیوندند.
 
دوست دارم کلمه به کلمه این گزارش سی‌ان‌ان و کپی کردن ایسنا را بخوانید و آن را مقایسه کنید که چگونه دارند یک طرح را در چند نقطه اجرا می کنند. چون نمی‌توانند رسانه موفق چینی برای مردم چین درست کنند (به هزار و یک دلیل اینترنشنال چینی‌ هیچ وقت موفق نخواهد بود) ناچار هستند بازی را در سطح رسانه‌های به قول معروف جریان اصلی حرکت دهند. خوب بخوانید در مورد دانشگاه‌ها چه نوشته است: «در سراسر چین» فقط «100 دانشجو»‍ آمده بودند تا اعتراض کنند. چین یک و نیم میلیارد نفری فقط 100 دانشجو دارد و سی‌ان‌ان هم موفق شده از همه این کشور استعلام بگیرد!! و البته خیلی خوشحال هستند که موفق شده‌اند در کشوری به پهناوری چین یک شعار بنویسند و بعد بگویند که مامور امنیتی با ژاکت روی آن را پوشانده است.
 
هماننند ایران که از عنصر «دروغ‌گویی» «خبرسازی» و «جعل حقیقت» برای قانع کردن جامعه استفاده کردند، حالا می‌خواهند در چین هم این کار را انجام دهند. نزدیک‌ترین پایگاه امریکایی‌ها برای اثر گذاری بر چین در شمال پاکستان و البته تاجیکستان مستقر است و سال‌هاست که در افغانستان حضور ندارند. آیا آن‌ها موفق به پیشبرد اهداف خود خواهند شد؟

ضمن آنکه این یادداشت معطوف به حمایت از چین نیست، بلکه می خواهیم از شباهت رفتار و استراتژی غرب خصوصا امریکا و اسرائیل در یکدست کردن دنیا به نفع خودشان بگوییم. مردم چین از قرنطینه واقعا خسته شدند ولی چرا فورا هر اعتراضی در شرق رادیکالی می شود و هزاران دروغ توسط غربی ها گفته می شود تا آنجا به آتش کشیده شود و مردم به جان هم بیوفتند؟
 

نکات گزارش سی ان ان که ایسنا آن را دید و خوشش آمد

به تیتر زدن ایسنا کمی بیشتر دقت کنید که همانند عقده گشایی های اخیرشان در مورد برخی مسئولان و حتی انقلاب و ارزش ها، با عصبانیت و کینه همه چیز را نگاه می کنند. ایسنا: «چینی‌ها از قرنطینه خسته شده‌اند و آزادی می‌خواهند» ایسنا نوشت: «اعتراضات گسترده در شهرهای سراسر چین در مخالفت با قرنطینه‌های سختگیرانه این کشور برای شیوع کووید-۱۹، ادامه یافت.»

ایسنا رو تیتر گزارش خود را عنوانی انتخاب کرده که اولا مسئله صددرصد داخلی یک کشور است و دوما همین ها کسانی بودند که میگفتند اگر مسئولان فلان شهر ایران را قرنطینه می کردند بقیه کشور درگیر کرونا نمی شدند! البته همین ها بودند که چین را عامل انتشار ویروس کرونا می دانستند و بدوبیراه نثارش می کردند. حالا عوض اینکه این سخت گیری ها را تصمیم حکومت بدانند طوری تیتر می زنند که انگار چین در حال زندانی کردن مردم است. 

این رفقا خوب می دانند که القاء ذهنیت در گزارش اولین هدف یک گزارشگر است و اینکه شما عین مطلب را از سی ان ان نقل کنید یعنی آن ذهنیت را پذیرفتید اما چون خودتان نمیخواهید آن را گردن بگیرید از زبان غیر استفاده می کنید، وگرنه گزارش جدا تهیه کردن کاری ندارد.

بگذریم؛ به عباراتی که شبکه دروغ پرداز سی ان ان به کار برده است دقت کنید... عینا می توانیم همین عبارات را در دو ماه اخیر در گزارشاتی بر علیه ایران مشاهده کنیم... خصوصا آنجا که رئیس یک دانشگاه به دانشجویان چینی می گوید: «هزینه کاری که امروز انجام دادید را خواهید پرداخت.» و اینکه شعارهای ما را با رنگ سیاه پاک می کنند و... فقط کافیست شما کلمه «چین» را بردارید و به جای آن «ایران» بگذارید همه چیز درست مانند دو ماه گذشته می شود. 
 
ایسنا به نقل از سی.‌ان.‌ان نوشت: «در ده‌ها محوطه دانشگاه، دانشجویان تظاهرات کردند یا پوسترهای اعتراضی نصب کردند. در بسیاری از نقاط کشور، ساکنان محله‌های مسدود شده، به دنبال تظاهرات گسترده ضد قرنطینه که جمعه شب ارومچی را فرا گرفت، موانع را شکستند و به خیابان‌ها ریختند.»

«با گذشت سه سال از همه‌گیری، بسیاری از مردم به دلیل استفاده بی‌وقفه دولت از قرنطینه‌ها و آزمایش‌های کووید خشمگین هستند؛ تشدید محدودیت‌ها در ماه‌های اخیر، همراه با مجموعه‌ای از مرگ‌های دلخراش که ناشی از سیاست‌های بیش از حد کنترل‌ها بوده است، اوضاع را به یکباره تغییر داده است.»

«روز دوشنبه چین رکورد جدیدی از ابتلای جدید به کووید-۱۹ را با ۴۰۳۴۷ مورد گزارش کرد. شهرهای گوانگجو و چونگ کینگ، با هزاران مورد، در تلاش برای مهار شیوع بیماری هستند. همچنین صدها مورد ابتلا در چندین شهر دیگر در سراسر کشور ثبت شده است.»

«بازارهای سهام چین و یوان در اوایل معاملات امروز دوشنبه در بحبوحه نگرانی در مورد واکنش احتمالی دولت به اعتراضات، که از شهری به شهر دیگر متفاوت بود و در برخی مناطق شدیدتر شده، سقوط کردند. در ساعات اولیه روز دوشنبه در پکن، دو گروه از معترضان در امتداد جاده کمربندی پایتخت چین در نزدیکی رودخانه لیانگما تجمع کردند.»
 
«افزایش خشم نسبت به مرگ و میر ناشی از آتش سوزی یک آپارتمان در ارومچی که مرگ ۱۰ تن را به دنبال داشت منجر به اقدامات اعتراضی قابل توجهی در شانگهای شد، جایی که بسیاری از ۲۵ میلیون ساکن آن پس از اینکه در بهار تحت یک قرنطینه دو ماهه قرار گرفتند، نسبت به سیاست دولت در برابر کووید صفر، خشم عمیقی دارند.»
 
«در ویدئوهای متعددی که سی‌ان‌ان مشاهده کرد، صدای مردم شنیده می‌شود که از شی جینپینگ، رئیس جمهوری و حزب کمونیست خواستار «کناره‌گیری» شده‌اند. جمعیت همچنین شعار می‌دادند: «تست کووید نمی‌خواهیم، آزادی می‌خواهم». و "دیکتاتوری نمی‌خواهیم، دموکراسی می خواهیم!" برخی از ویدئوها نشان می‌دهد که مردم در حال خواندن سرود ملی چین هستند و بنرهایی در اعتراض به اقدامات فوق‌العاده سخت‌گیرانه این کشور برای همه‌گیری در دست دارند.»
 
«بعدازظهر یکشنبه، صدها نفر از ساکنان شانگهای با وجود حضور شدید پلیس و مسدود شدن جاده‌ها به محل تظاهرات بازگشتند تا به اعتراضات خود ادامه دهند. ویدئوها نشان می‌دهد که صدها نفر در یک چهارراه فریاد می‌زنند "مردم را آزاد کنید!"»
 
«این بار، پلیس رویکرد سختگیرانه‌تری را اتخاذ کرد و با سرعت بیشتری و تهاجمی‌تر اقدام به دستگیری و متفرق کردن جمعیت کرد. در یکی از ویدئوها، مردی که یک دسته گل داودی را در دست داشت، در حالی که روی گذرگاه عابر پیاده راه می‌رفت، در حالی که یک افسر پلیس تلاش می‌کرد او را متوقف کند، شروع به فریاد زدن کرد: ما باید شجاع باشیم! آیا من با در دست داشتن گل قانون را زیر پا می‌گذارم؟!» او از جمعیت پرسید که در پاسخ فریاد زدند "نه!". سپس بیش از دوازده افسر او را به زور سوار ماشین پلیس کردند، در حالی که جمعیت عصبانی فریاد می‌زدند "او را آزاد کنید!"»
 
«ویدئوهای دیگر صحنه‌های آشفته‌ای از هل دادن، کشیدن و ضرب و شتم معترضان توسط پلیس را نشان می‌دهد. در شب، اعتراضات به خشونت کشیده شد.»
 
«عصر یکشنبه، تظاهرات گسترده به پکن، چنگدو، گوانگجو و ووهان گسترش یافت، جایی که هزاران نفر از ساکنان آن خواستار نه تنها پایان دادن به محدودیت‌های کووید، بلکه مهم‌تر از آن "آزادی‌های سیاسی" شدند. در پکن، صدها نفر از جوانان عمدتاً تا ساعات اولیه روز دوشنبه در مرکز تجاری شهر تظاهرات کردند.»

«جمعیت ابتدا در امتداد رودخانه لیانگما جمع شدند تا برای قربانیان آتش سوزی سین‌کیانگ عزاداری کنند. مردم شعارهایی علیه کووید صفر سر دادند، از معترضان بازداشت شده در شانگهای حمایت کردند و خواستار آزادی‌های مدنی بیشتر شدند و فریاد می‌زدند: "ما آزادی می‌خواهیم! ما آزادی می‌خواهیم!»
 
«در چنگدو، جمعیت زیادی در کنار سواحل رودخانه تظاهرات کردند. این گردهمایی با یک دقیقه سکوت برای عزاداری قربانیان آتش سوزی سین‌کیانگ آغاز شد و بعداً با افزایش جمعیت تبدیل به یک اعتراض سیاسی شد. جمعیت شعار می‌دادند "ما حاکمان همیشگی و ماندگار نمی‌خواهیم. ما امپراتور نمی‌خواهیم!» اشاره پنهانی به شی، که ماه گذشته سومین دوره ریاست جمهوری خود را آغاز کرد.»
 
«در شهر جنوبی گوانگجو، صدها نفر در یک میدان عمومی در منطقه هایژو - کانون شیوع مداوم کووید در شهر که برای هفته‌ها تعطیل شده است، تجمع کردند و فریاد زدند: ما قرنطینه نمی‌خواهیم، ​​ما آزادی می‌خواهیم! آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی هنر، آزادی حرکت، آزادی‌های شخصی. آزادیم را به من پس بده!»
 
«در سرتاسر چین(!) تظاهرات در محوطه‌های دانشگاهی نیز رخ داده است. در ساعات اولیه صبح یکشنبه، "حدود ۱۰۰ دانشجو" در اطراف یک شعار اعتراضی که بر روی دیواری در دانشگاه معتبر پکن در شهر پکن نقاشی شده بود، تجمع کردند. یکی از دانشجویان به سی ان ان گفت که وقتی حدود ساعت یک بامداد به محل مورد نظر رسید، ماموران امنیتی از ژاکت برای پوشاندن تابلوی اعتراض استفاده کردند.»

«"به قرنطینه نه بگویید، به آزادی آری. نه به آزمایش کووید، بله به غذا، پیامی که با رنگ قرمز نوشته شده بود و با شعار اعتراضی ماه اکتبر در پل هوایی پکن درست چند روز قبل از نشست مهم حزب کمونیست که در آن شی جینپینگ برای سومین دوره ریاست‌جمهوری انتخاب شد،  همخوانی داشت. در شعار اعتراضی دانشگاه پکن آمده است: «چشم‌هایتان را باز کنید و به دنیا نگاه کنید، کووید صفر دروغ است». 
 
«یک دانشجو گفت که ماموران امنیتی بعداً شعار را با رنگ سیاه پوشانده‌اند.»
 
«در استان شرقی جیانگ سو، حداقل ده‌ها دانشجو از دانشگاه ارتباطات چین، نانجینگ گرد هم آمدند تا برای قربانیان آتش سوزی سین‌کیانگ عزاداری کنند. ویدئوها دانشجویان را نشان می‌دهد که برگه‌های کاغذ سفید در دست دارند و چراغ قوه تلفن همراه خود را روشن کرده‌اند.»
 
«در یکی از ویدئوها، شنیده می‌شود که یکی از مقامات دانشگاه به دانشجویان هشدار می‌دهد: هزینه کاری که امروز انجام دادید را خواهید پرداخت. دانشجویی در پاسخ فریاد زد: «شما هم همینطور، کشور هم همینطور».
 
«اعتراضات دانشگاه روز یکشنبه ادامه یافت. در دانشگاه Tsinghua، یکی دیگر از دانشگاه‌های سطح بالا در پکن، صدها دانشجو در یک میدان تجمع کردند تا علیه سیاست کووید صفر و سانسور اعتراض کنند.»
 
«ویدئوها و تصاویری که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شوند، دانشجویان را نشان می‌دهد که برگه‌های کاغذ سفید را در دست دارند و فریاد می‌زنند: «دموکراسی و حاکمیت قانون! آزادی بیان!"»
 
«اواخر روز یکشنبه، یک خبرنگار بی‌بی‌سی در شانگهای دستگیر شد. ویدیوهایی از او که توسط پلیس مورد ضرب و شتم و لگد قرار گرفت، وجود دارد. فیلم‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است نشان می‌دهد که ادوارد لارنس، خبرنگار بی بی سی با دستبند به زمین کشیده می‌شود، در حالی که او در ویدیوی دیگری می‌گوید: «همین حالا با کنسولگری تماس بگیرید». سخنگوی بی‌بی‌سی گفت: «بی‌بی‌سی به شدت نگران رفتار با اد لارنس، است که در حین پوشش اعتراضات در شانگهای دستگیر شد.»
 

تناقض CNN در مواجهه با اعتراضات علیه سیاست های کرونایی اروپا و اعتراضات چین!

  برای اروپا این تیتر رو زده اقلیت واکسینه نشده و قانون شکن در حال سقوط از جامعه هستند! و برای چین گفته: در قلب چین اعتراضات علیه سیاست های کووید،انسان جوانی که برای آزادی گریه میکند!
 

فیلم

متاسفانه وضعیت رسانه های ما اینچنین است که می بینید... دروغگویی، نقل دروغ، خود را به آن راه زدن، حرف دل را از زبان غیر گفتن، نگاه امنیتی و وطنی به موضوعات نداشتن، تهییج مردم در قالب گزارش خبری، دامن زدن به ناآرامی های کشور، ناامید کردن مردم و...